គំនិតផ្តួចផ្តើមខ្សែក្រវាត់និងផ្លូវ គឺជាគម្រោងវិថីសូត្រថ្មីមួយរបស់ប្រទេសចិន ដែលត្រូវបានប្រកាសឱ្យអនុវត្ត កាលពីឆ្នាំ២០១៣ ដោយលោកប្រធានាធិបតី ស៊ីជីនពីង។ គម្រោងនេះបែងចែកចេញជាពីរគឺទី១ គម្រោង «ផ្លូវមួយ» ដែលសំដៅដល់ការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្លូវទឹក ឬ សូត្រសមុទ្រសតវត្សរ៍ទី២១ ដែលតភ្ជាប់ពីតំបន់ហ្វូចូវ នៃខេត្តហ្វូជាន ប្រទេសចិន រហូតដល់ទីក្រុងវែនីស ប្រទេសអ៊ីតាលី ដោយឆ្លងកាត់តំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ អាស៊ីខាងត្បូង អាហ្វ្រិក និងអឺរ៉ុបខាងត្បូង និងទី២ គម្រោង “ខ្សែក្រវាត់មួយ” ដែលសំដៅដល់ការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្លូវគោក ឬ ខ្សែក្រវាត់សេដ្ឋកិច្ចវិថីសូត្រ ដែលតភ្ជាប់ពីតំបន់ស៊ីអាន នៃខេត្តសានស៊ី ប្រទេសចិន រហូតដល់ទីក្រុងវែនីស ប្រទេសអ៊ីតាលី ដែលជាទីភ្ជាប់គ្នាទៅនឹង ផ្លូវសូត្រសមុទ្រសតវត្សរ៍ទី២១ ដោយឆ្លងកាត់តំបន់អាស៊ីកណ្តាល ទីក្រុងមូស្គូ នៃប្រទេសរុស្ស៊ី និង អឺរ៉ុបខាងត្បូង។ គំនិតផ្តួចផ្តើមខ្សែក្រវាត់និងវិថីនេះ ត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថានឹងត្រូវចំណាយទឹកប្រាក់ប្រហែល ៥ ទ្រីលានដុល្លារអាម៉េរិក (US$ 5 Trillion) ក្នុងការស្ថាបនាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដោយមានការចូលរួមពីប្រទេសដ៏មានសក្តានុពលចំនួន ៦៥ ប្រទេស ដែលមានប្រជាជនសរុបចំនួន ៤,៤ ប៊ីលាននាក់ (4.4 Billion) ស្មើនឹង ៦២% នៃចំនួនប្រជាជនក្នុងពិភពលោក ហើយទំហំសេដ្ឋកិច្ចជារួមស្មើនឹង ៣០% នៃទំហំសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។ ជាការពិតណាស់ គម្រោងមួយនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងបំណងបង្កើន នូវទំនាក់ទំនងឱ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធរវាងប្រទេសចិន និងបណ្តាប្រទេសនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី អឺរ៉ុបនិងអាហ្រ្វិក ក្នុងគោលដៅពង្រីកលំហូរពាណិជ្ជកម្ម ជំរុញការអភិវឌ្ឍនិងកំណើន សេដ្ឋកិច្ចរយៈពេលវែង ព្រមទាំងផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ទៅដល់ ប្រទេសដែលចូលរួមទាំងនោះផងដែរ។ ក្រៅពីនេះទៀត គំនិតផ្តួចផ្តើមនេះ មានគោលដៅបង្កើនកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ចំនួន៥ផ្សេងទៀត រួមមាន ការសម្របសម្រួលគោលនយោបាយ ការតភ្ជាប់មធ្យោបាយ មិនមានរបាំងពាណិជ្ជកម្ម សមាហរណកម្មហិរញ្ញវត្ថុ និង ចំណងរវាងប្រជាជននិងប្រជាជន។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង នឹងត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីផ្តល់អាទិភាពក្នុងការលុបបំបាត់ឧបសគ្គនៅក្នុងផ្នែកដែលបាត់ និង ចំណុចគន្លឹះនៃផ្លូវដឹកជញ្ជូនអន្ដរជាតិ ដែលជាស្នូលនៃការជំរុញការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធកំពង់ផែ និង ការរៀបចំផ្លូវដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទឹក។ ការតភ្ជាប់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរួមមាន ផ្លូវដែក ផ្លូវហាយវេ ផ្លូវអាកាសទូរគមនាគមន៍ បំពង់បង្ហូរប្រេង និងឧស្ម័នធម្មជាតិ និងកំពង់ផែ ក៏នឹងត្រូវបានតម្លើងផងដែរ។ នេះនឹងក្លាយជាផ្នែកមួយនៃការផ្លាស់ប្តូរ ដើម្បីបង្កើតបណ្តាញ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមួយដែលតភ្ជាប់ពីអនុតំបន់អាស៊ីនានាជាមួយផ្នែកផ្សេងទៀតនៃអាស៊ីអឺរ៉ុបនិងអាហ្រ្វិក។ ដើម្បីសម្រួល ដល់ការធ្វើពាណិជ្ជកម្មគ្មានជំហានវិធានការនឹងត្រូវដោះស្រាយ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា សម្របសម្រួលវិនិយោគ និងពាណិជ្ជកម្មកាត់បន្ថយការវិនិយោគនិងឧបសគ្គពាណិជ្ជកម្ម បន្ថយការចំណាយលើការធ្វើពាណិជ្ជកម្មនិងវិនិយោគ ក៏ដូចជាការជំរុញសមាហរណកម្មសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងក៏នឹងត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីពង្រីកវិសាលភាពនៃពាណិជ្ជកម្មជំរុញការរាជធានីភ្នំពេញ៖អភិវឌ្ឍពាណិជ្ជកម្មតាមរយៈការវិនិយោគនិងពង្រឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៅក្នុងខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មជាមួយនឹងបណ្តាប្រទេសដែលពាក់ព័ន្ធទាំងអស់។ ទាក់ទងនឹងការធ្វើ សមាហរណកម្មហិរញ្ញវត្ថុ សកម្មភាពនឹងត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីបង្កើនការសម្របសម្រួល ក្នុងគោលនយោបាយរូបិយវត្ថុ ពង្រីកវិសាលភាពនៃការទូទាត់រូបិយប័ណ្ណក្នុងស្រុកនិងការផ្លាស់ប្តូររូបិយប័ណ្ណនៅក្នុងពាណិជ្ជកម្ម និងការវិនិយោគរវាងប្រទេស តាមបណ្តោយផ្លូវធ្វើឱ្យស៊ីជម្រៅ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការហិរញ្ញវត្ថុពហុភាគី និងទ្វេភាគី។ ស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ ពង្រឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងការត្រួតពិនិត្យហានិភ័យហិរញ្ញវត្ថុ និងបង្កើនសមត្ថភាព ក្នុងការគ្រប់គ្រងហានិភ័យហិរញ្ញវត្ថុតាមរយៈការរៀបចំក្នុងតំបន់។ ទាក់ទងនឹងចំណងប្រជាជាតិរវាងប្រជាជននិងប្រជាជន កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនឹងត្រូវបានធ្វើឡើង ដើម្បីលើកកម្ពស់ការផ្លាស់ប្តូរនិងការសន្ទនាគ្នារវាងវប្បធម៌ផ្សេងៗ ពង្រឹងទំនាក់ទំនងមិត្តភាពរវាងប្រជាជន នៃប្រទេសផ្សេងៗនិងបង្កើនការយល់ដឹងទៅវិញទៅមកនិងមិត្តភាពប្រពៃណី។ ទាំងនេះនឹងក្លាយជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការរីកចម្រើននៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់។ គំនិតផ្តួចផ្តើមខ្សែក្រវាត់និងវិថី ប្រកាន់ខ្ជាប់គោលការណ៍នៃការអភិវឌ្ឍរួមគ្នា តាមរយៈការពិគ្រោះយោបល់ ជាមួយភាគីទាំងអស់។ យន្តការសហប្រតិបត្តិការទ្វេភាគី និង ពហុភាគីដែលមានស្រាប់នឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីលើកកម្ពស់ការធ្វើសមាហរណកម្ម យុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ នៃប្រទេសតាមបណ្តោយផ្លូវ ដែលទាំងអស់នេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងផលប្រយោជន៍រួមរបស់បណ្តាប្រជាជាតិនានានៅ លើសាកលលោក ក៏ដូចជាសម្រាប់តំបន់ផងដែរ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ សមាហរណកម្មទាំងនេះ នាំមកនូវសុក្រិតភាពនៃអភិបាលកិច្ចពិភព លោកមួយប្រកបដោយតុល្យភាព ក្នុងគោលដៅចែករំលែកនូវអនាគតរួមសម្រាប់ពិភពលោក។ គំនិតផ្តួចផ្តើមត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយ បណ្តាប្រទេសនានាលើ សាកលលោកថា ជាគំនិតផ្តួចផ្តើមនៃអភិបាលកិច្ចសកលមួយ ដែលមិនមានការបែងចែកក្រុមបក្សពួក មិនមានការបែកចែក តំបន់ និង មិនមានការបែងចែកប្រទេសទេ។ ផ្ទុយទៅវិញគំនិតផ្តួចផ្តើមនេះ បាននាំមកនូវការអភិវឌ្ឍក្នុងតំបន់ និង សាកលលោកផងដែរ៕ ដោយ បណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ ប្រធានវិទ្យាស្ថានសិក្សាចិន នៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា

ព័ត៌មានទាក់ទង